Egypte deel 1: aswan

Dit land was geweldig, winter is het perfecte seizoen om langs de Nijl te reizen vanwege de lage temperaturen (20-25 graden). Daarom is het hoogseizoen. Normaal gesproken zit het vol met toeristen, maar het was vrij rustig, ze zeggen dat toeristen wegblijven vanwege het Israëlisch-Palestijns conflict. Dit verbaasde me, aangezien Israël honderden kilometers verwijderd is van de belangrijkste gebieden in Egypte en er hier echt niks aan de hand is. We begonnen onze reis in Aswan, in het uiterste zuiden van Egypte, volgden de Nijl tot aan Luxor en eindigden in Caïro.
Egypte is zo’n mooi land, je hebt er bijna oneindige woestijnen, groene oases, de beste duikplekken in de Rode Zee en een enorm rijke geschiedenis. De meeste mensen leven rond de Nijl, dit is de levensader van het land. We hebben veel tempels en tombes bezocht en zijn veel te weten gekomen over de geschiedenis van het oude Egypte.

Het is vooral een land van tourreizen. Weinig mensen bezoeken het op eigen houtje en bijna iedereen is er met een gids of een tour. Zelf door Egypte reizen is niet gemakkelijk, het vergt doorzettingsvermogen en veel Googelen om erachter te komen waar je heen moet en hoe je er kunt komen. De meeste Egyptenaren spreken gebrekkig Engels, dus als je om informatie vraagt, gebruik je uiteindelijk toch Google translate. Ik bezocht dit land samen met mijn moeder, we zijn al vaak in Egypte geweest, dus we hadden al wat ervaring hoe alles werkt en wisten wat we konden verwachten.

We begonnen onze reis in Aswan, een prachtige stad rond de Nijl bij het 1ste Cataract. Het is een leuke stad, met toeristische dingen om te doen, en de mensen zijn erg aardig, zolang je de Corniche of toeristische dijk, het pad langs de Nijl, vermijdt. De eerste nachten verbleven we in het Nubische dorp op de westelijke oever. Het was er erg rustig en niet-toeristisch, met kleurrijke huizen van modder en stro. We hadden een geweldig uitzicht vanaf het dakterras waar we het grootste deel van de tijd zaten.

De eerste dag namen we de veerboot naar het centrum om een simkaart te halen en de stad een beetje te verkennen, we aten lekker, wandelden door de soukh en probeerden eraan te wennen dat iedereen ons lastig viel om hun spullen te kopen. Zo zochten we snel op wat het Arabische woordje voor nee dank u is:“la shukran”. Dit hebben we in heel Egypte uitgebreid moeten gebruiken zodat ze ons sneller met rust zouden laten. Terwijl we op de dijk bij een toeristisch restaurant aten, vroeg iemand ons mee te gaan op een felucca, dit zijn kleine zeilbootjes waarmee ze over de Nijl varen en ze zijn erg populair onder toeristen. Hij vroeg maar 5 euro voor een uur, dus we stapten in en genoten van een prachtig uitzicht. Ik kan het echt aanraden om een ritje op zo’n felucca te maken. Het was heel stil en rustgevend om voortgeduwd te worden door de wind zonder lawaaierige motor. We zijn het hele Elephantine eiland rondgevaren en hebben veel foto’s genomen. De tocht duurde uiteindelijk 2 uur en we gaven de kapitein wat extra als bedankje.

De volgende ochtend stonden we vroeg op om de heuvel op te klimmen en de zonsondergang te bekijken vanaf Qubbet al-Hawa, ook wel bekend als de windkoepel. Het was heel dicht bij ons hotel, maar de ingang naar de tombes eronder ging pas om 7 uur open, terwijl de zon om 5:30 opkomt. We liepen dus een stukje door de woestijn, de heuvel op vanaf de zijkant zodat we niet langs de ingang moesten, en dan wachtten we tot de zon opkwam. Wat een uitzicht hadden we, vanaf daar kan je de hele vallei van Aswan zien. We zagen de Nijl glinsteren toen de eerste zonnestralen erop vielen. Zo vroeg opstaan was moeilijk, maar momenten als deze maken het zeker de moeite waard.

Terwijl we de zon zagen opkomen, kwam de bewaker van de nabijgelegen tombes naar ons toe en riep naar ons omdat we daar waren zonder ticket. We beloofden hem dat we naar beneden zouden komen als we klaar waren en bij de ingang een kaartje zouden kopen, maar omdat we geen zin hadden om 10 euro te betalen, liepen we wat rond bij de tombes en vertrokken we weer zoals we gekomen waren.

Die dag was het tijd om ons hotel te verlaten en naar een leuk hostel te gaan dat we aan de andere kant van de Nijl hadden gevonden. Het wordt gerund door een aardige Egyptenaar genaamd Gandhi. We waren er vrij vroeg en hebben wat gechilled in het hostel. Ze hebben een mooi terras aan de oever van de Nijl en een trap om te zwemmen. Dat is precies wat ik deed. Ik was gewaarschuwd dat het water koud is. Ze hadden gelijk, maar het was niet zo koud als ik verwacht had. Het water was erg schoon en het was fijn om af te koelen. Er is een gezegde in Egypte: “Als je eenmaal van de Nijl drinkt, ben je voorbestemd om terug te keren” Ik heb een paar slokjes genomen en het was best lekker, misschien kom ik ooit nog wel terug.

’s Middags hebben we onze bagage achtergelaten en zijn we de stad verder gaan verkennen. We bezochten de Koptische kathedraal, waar we werden rondgeleid door een aardige mevrouw die ons alles over het gebouw vertelde. Daarna zochten we een plek om te eten en gingen we bij een willekeurig Egyptisch café zitten. De mensen ruiken geld, zodra ze je zien maken ze een tafeltje voor je schoon. Je hoeft alleen maar te gaan zitten en zij doen de rest.

Egyptenaren kennen helaas geen afvalverwerking of recycleren. De straten zijn erg vies, overal ligt afval, veel zwerfhonden en -katten en zelfs ezels die afval eten. De mensen wonen in bakstenen en betonnen huizen die soms wel 12 verdiepingen hoog zijn. Overal toeterende auto’s, en had ik al gezegd dat het lijkt alsof er helemaal geen verkeersregels zijn, iedereen rijdt overal op de weg, elkaar links en rechts voorbijsteken. Rode lichten zijn optioneel en worden regelmatig genegeerd. Het lijkt echt chaos.

De straat oversteken is leuk, je probeert gewoon een open gat te vinden tussen de stroom auto’s, je sluit je ogen en steekt gewoon over. Soms lijkt het alsof ze je zullen raken, maar iedereen zal je ontwijken of op de rem trappen als het echt nodig is. In het begin wachtten we gewoon tot er een plaatselijke bewoner oversteekt en volgen hem. ’s Nachts rijden er veel auto’s zonder licht en gebruiken ze alleen af en toe hun groot licht om te zien wat er aankomt.

Het laatste wat we die dag deden was een heuvel beklimmen in de buurt, wat oude gebouwen bekijken en wat eten halen bij een leuk restaurant daar. Ik was bang dat ze ons zouden afzetten en veel zouden laten betalen, maar niks was minder waar. We kregen een goeie prijs en het eten was kei lekker.

De laatste dag in Aswan brachten we een snel bezoek aan het Aswan museum en daarna gingen we op weg naar onze Nijlcruise. Ze hadden een goed gevulde middag voor ons gepland en na de lunch stuurden ze ons op pad om bezienswaardigheden te gaan bekijken met een busje en een privégids. We bezochten de onvoltooide obelisk, de hoge dam en de Philae tempel.

De Nijlcruise was een geweldig, de bemanning was erg professioneel, het eten was top, hetzelfde gold voor de gidsen. We hadden 4 dagen aan tempelbezoeken en ontspanning op de Nijl. Geweldige zonsondergangen, comfortabele bedden en een schone kamer, zelfs een bad.

De eerste dag was in Aswan zoals eerder vermeld, de tweede dag zetten we koers naar Luxor. Onderweg waren er 2 stops, Kom Ombo tempel en Edfu tempel. Beide waren de moeite waard. Ze waren redelijk intact, met wat kleuren en mooie inscripties. Onze gids legde alle symboliek achter de hiërogliefen en alle scènes die op de tempelmuren waren afgebeeld uit.

De laatste dag van de cruise kwamen we aan in Luxor en hadden we weer een drukke dag vol sightseeing. Meer hierover in deel 2 van deze post.